Lublin i najbliższe okolice

Lublin to stolica województwa, liczące 350 tysięcy mieszkańców miasto, największe i najważniejsze w gospodarce, nauce (do niedawna jedyne miasto w Polsce z dwoma uniwersytetami) i kulturze regionu. Większość osób przyjezdnych zauważa niepowtarzalną atmosferę miasta - zapewne jest to wynik „młodości” miejscowości (bardzo wielu studentów) i jego "kresowości" (Lublin jest największym miastem wschodniej Polski). Jest też najciekawszym ośrodkiem turystycznym województwa.

Lublin, położony w środkowej części województwa, na skrzyżowaniu tras Warszawa-Kijów i Rzeszów-Białystok, jest dogodnym puntem komunikacyjnym, którego rola centrum komunikacyjnego wzrosła jeszcze bardziej po uruchomieniu lubelskiego lotniska w Świdniku w grudniu 2012 roku. Jest więc doskonałą bazą wypadową dla chcących zwiedzić Lubelszczyznę (dodatkową ciekawostką komunikacyjną są trolejbusy, które jeżdżą tylko w trzech miastach w Polsce).

Lublin zachwyci przybyszów zabytkami, zwłaszcza Starego Miasta i przyległej części Śródmieścia, oraz bogatą ofertą kulturową (m. in. na miasteczku akademickim), zwłaszcza teatralną.

Miasto przyciąga także ilością zieleni i atrakcyjnym ukształtowaniem powierzchni, zwłaszcza jego większej, zachodniej części, położonej na lewym brzegu Bystrzycy i należącej do Płaskowyżu Nałęczowskiego. Wschodnia, prawobrzeżna część Lublina, skupiająca prawie cały przemysł miasta, jest płaska i należy do Płaskowyżu Świdnickiego.

Na południowo-wschodnim krańcu Lublina, przy trasie na Zamość i Świdnik, leży Majdanek - w 1941 roku Niemcy zbudowali tu obóz koncentracyjny, w którym do roku 1944 zginęło co najmniej 78 tysięcy ludzi, głownie Żydów, Polaków i Rosjan. Po przejściu frontu NKWD założyło tu obóz filtracyjny dla żołnierzy AK. Obecnie funkcjonuje tu Państwowe Muzeum na Majdanku. Z daleka widać monumentalny, wybudowany w 1969 roku pomnik pomordowanych, zaprojektowany Wiktora Tołkina.

Tereny zielone

Bystrzyca, płynąca przez miasto z południa na północny wschód, utworzyła piękną, mimo, że położoną w mieście, to miejscami dziką dolinę. Na dalekich, południowych przedmieściach, w Zemborzycach, utworzony został zalew, będący głównym miejscem letniej rekreacji w Lublinie. Po wschodniej stronie do jego brzegu przylega Las Dąbrowa, największy w Lublinie. Drugi co do wielkości las, Stary Gaj, leży na północ od zalewu i przylega do dzielnicy Czuby.

Zalew Zemborzycki położony jest kilka kilometrów na południe od zabudowy miejskiej, ale już w granicach administracyjnych Lublina (specjalnie w tym miejscu rozszerzonych w czasie budowy zalewu). Zbudowany w 1974 roku zbiornik retencyjny o powierzchni 250 hektarów z roku na rok oferuje coraz szerszą infrastrukturę turystyczną: są tu baseny, wypożyczalnie sprzętu wodnego i turystycznego, a także sieć obiektów gastronomicznych i miejsc noclegowych.

Poniżej zalewu rzeka płynie przy dzielnicy Czuby (tu w dolinie rzeki do niedawna funkcjonował Lubelski Klub Jeździecki,). Dalej wzdłuż biegu rzeki, jeszcze przed centrum miasta, po wschodniej stronie rzeki, znajduje się założony po wojnie Park Ludowy (obecnie nieco zaniedbany), a wzdłuż większej części doliny rzeki biegnie ścieżka rowerowa.

W północno-zachodniej części miasta piękną dolinę w lessowym podłożu wycięła maleńka rzeczka Czechówka: nad jej górną, zachodnią częścią leżą Skansen, czyli Muzeum Wsi Lubelskiej, i Ogród Botaniczny UMCS na Sławinku. Od ogrodu  na północ, ku dolinie Ciemięgi, poprowadzono niebieski szlak turystyczny. Obok skansenu i "botanika" po tej samej, północnej stronie doliny, mieszczą się tzw. Górki Czechowskie i dawny poligon - zielone płuca północnej części miasta.

Artykuły powiązane