Dołhobyczów to stolica gminy zajmującej pas przy granicy z Ukrainą.

Na północ od Dołhobyczowa rozciąga się Kotlina Hrubieszowska. Tu, w północnej części gminy, na powierzchni 73 km kw. powołano w 1996 roku Dołhobyczowski Obszar Chronionego Krajobrazu – to cenny przyrodniczo, jeden    z najbardziej zalesionych terenów Ziemi Hrubieszowskiej.

Tereny na południe od miasteczka należą do Grzędy Sokalskiej - najbardziej atrakcyjnej krajobrazowo części Ziemi Hrubieszowskiej. Ten konkretny rejon należący do gminy Dołhobyczów jest bardzo bogaty w zabytki, zwłaszcza drewnianej architektury cerkiewnej.

Na południu Ziemi Hrubieszowskiej leży Równina Bełska – raczej płaski i dość monotonny region, który ma jenak dość nietypową historię – jako jeden z nielicznych regionów Lubelszczyzny należał przez stulecie do zaboru austriackiego (stąd tak wiele cerkwi unickich, w sąsiednim zaborze rosyjskim zamienionych na prawosławne).

Wożuczyn leży w gminie Rachanie, przy drodze z Tomaszowa Lubelskiego do Tyszowiec. Te tereny to zachodnia cześć Grzędy Sokalskiej. Teren jest tu mocno pofałdowany, a dość wysokie pasma wzgórz (do około 270 metrów n.p.m. w tej części gminy Rachanie) ciągnące się z zachodu na wschód, poprzedzielane są równoległymi do nich, płaskimi dolinami.

Właśnie w takim miejscu, gdzie wzgórza schodzą do doliny rzeki Wożuczynki, w zachodniej części miejscowości, znaleźć można pozostałości zamku.

Oprócz małego miasteczka gminnego Żółkiewka, istnieje również miasto powiatowe  w zachodniej Ukrainie, miedzy polską granicą a Lwowem, o "poważniejszej" nazwie – Żółkiew. A jeśli ktoś przyjrzy się dokładniejszej mapie okolic Żółkiewki, dostrzeże tam także kolejną miejscowość, zwykłe sołectwo, o nazwie: Żółkiew. Skąd ten galimatias?

Ziemię Krasnostawską rozdziela na dwie części dolina Wieprza, nad którym leży stolica - Krasnystaw.  Po zachodniej stronie leży Wyniosłość Giełczewska, a jej druga część, wschodnia, wraz z doliną Żółkiewki jest częścią Ziemi Krasnostawskiej.

Najciekawsza część doliny Żółkiewki (i wschodniej części Wyniosłości Giełczewskiej) to jej dolny fragment, leżący najbliżej Krasnegostawu. Atrakcją dla turystów są tu zwłaszcza dwie miejscowości: Niemienice i Białka.

Krupe to wioska położona przy trasie Krasnystaw - Chełm (7 kilometrów od centrum Krasnegostawu), na skraju Pagórów Chełmskich, tuż przy granicy z Działami Grabowieckimi.

Zamek w Krupem jest w stanie trwałej ruiny. Stoi przy południowo-wschodnim krańcu wsi, około 100 metrów od szosy (jest z niej widoczny), po jej północnej stronie. Po drugiej stronie zamku znajduje się staw, jeden z kilku założonych w dolinie rzeczki o niecodziennej nazwie Bzdurka.

Uchański kościół pod wezwaniem Wniebowzięcia NMP należy do najwspanialszych przykładów renesansu lubelskiego (stylu łączącego w wyjątkowy sposób elementy gotyku i renesansu).

Pierwszy kościół został wybudowany w tym miejscu (czyli na pagórku miedzy miasteczkiem a zamkiem) w roku 1484, kiedy to erygowano parafię w Uchaniach. Ten niewielki, murowany kościół gotycki został zniszczony w roku 1549 przez Tatarów.

Siedem kilometrów za Wojsławicami, na wschodnich krańcach Działów Grabowieckich, leżą Uchanie - niegdyś miasto, dziś licząca ponad 700 mieszkańców stolica gminy, małe, ciche miasteczko z niewielkim rynkiem otoczonym domkami. Ale nie zawsze tak było. Uchanie maja za sobą dumną przeszłość. Wioska powstała w średniowieczu, a co najmniej od 1596 posiadała prawa miejskie.

Wojsławice to miasteczko (nie posiadające jednak praw miejskich) położone przy trasie Krasnystaw – Hrubieszów, w połowie odległości między tymi miastami. Wojsławice leżące na wschód od Skierbieszowskiego Parku Krajobrazowego oraz  mniej więcej w centrum Działów Grabowieckich są chyba najważniejszym z miasteczek tego regionu.

Bończa to niewielka miejscowość leżąca w centralnej części Działów Grabowieckich, nad lewym zboczem doliny rzeki Wojsławki, przy szosie łączącej Kraśniczyn (a dalej Krasnystaw) z Wojsławicami (i dalej Hrubieszowem).