Poza traktem królewskim leży uroczy zakątek starówki, w którym zgrupowały się zabytki i kilka innych, ciekawych obiektów.
Z Rynku w stronę zamku (grodu) prowadzi ulica Grodzka, nie zmieniająca przebiegu ani nazwy od średniowiecza.
Kazimierz Dolny to wyjątkowe miasteczko położone w przełomowej dolinie środkowej Wisły. Na urok Kazimierza złożyło się niezwykłe połączenie piękna przyrody (dolina Wisły i wzgórza pocięte wąwozami) i urokliwej architektury (przyczyniło się do tego zachowanie zabytków, choćby nawet w formie ruin zamku).
Na północy regionu lubartowskiego, w Pradolinie Wieprza, leżą jego główne jeziora: Firlej, użytkowany turystycznie jako popularne kąpielisko i, obok, niezagospodarowane turystycznie jezioro Kunów.
Firlej jest położony przy szosie Lublin-Białystok, obok miejscowości o tej samej nazwie, stolicy gminy (która przygotowała ładny opis jeziora). W miasteczku warto obejrzeć rynek ze stuletnimi domami (niektóre zbudowane przy użyciu metody zrębowej "na rybi ogon"). Firlejowski kościół pochodzi z 1880 roku. W kościele stoi ołtarz polowy I Pułku Ułanów, który w powstaniu listopadowym, 9 maja 1831 roku, pokonał pod Firlejem przednią straż rosyjskiego korpusu gen. Kreutza.
Zalew Żółtańce znajduje się w miejsowości o tej samej nazwie, a częściowo także w Weremowicach i wsi Uher. Powierzchnia lustra wody wynosi 46,90 ha, pojemność zbiornika 970 tysięcy m3, natomiast średnia głębokość to 2,08 metra. Linia brzegowa, przy której leży kąpielisko, ciągnie się na 100 metrów. W sierpniu 2019 roku sanepid przeprowadził badania wody, które wykazały, że jej stan jest dobry. W 2020 roku sezon będzie tu trwał od 27 czerwca do końca sierpnia.
Pojezierze Łęczyńskie to główny obszar turystyczny wojewódzwa lubelskiego dla amatorów kapieli i plażowania. Położony jest w południowo-zachodniej części Polesia Lubelskiego, najdogodniejszą bazą wypadową będzie więc Łęczna.
Rejon najbardziej popularnych wśród turystów jezior nie bez przyczyny został objęty ochroną w ramach Parku Krajobrazowego Pojezierze Łęczyńskie. Przyroda, oprócz możliwości kąpieli, oferuje tutaj turystom także inne atrakcje
Na północ od jeziora Krasnego ciągnie się w kierunku północnym łańcuch kolejnych akwenów. Jeziora, położone w większości w północnej części PK Pojezierze Łęczyńskie nie są aż tak atrakcyjne, jak te w części południowej, ale ich otoczenie jest chyba piękniejsze. Akweny są tu położone bardzo blisko siebie, oddzielone wąskimi przesmykami, po których przebiegają drogi, wyraźne deniwelacje terenowe, naniesione przez lodowiec materiały skalne i wreszcie piękny i wielki kompleks lasów parczewskich na północy.
W połnocnej części Pojezierza Lęczynskiego, pomiedzy północnymi granicami Parku Krajowrazowego Pojezierza Łęczynskiego, a północnymi granicami Poleskiego Parku Narodowego, leży Sosnowica.
W najbliższej okolicy znajdują się liczne ciekawe miejsca:
Poleski Park Narodowy (9762 ha) chroni jeden z nielicznych w Europie obszarów torfowo-bagiennych, które są najdalej na południe wysuniętymi fragmentami tundry i lasotundry. Łącznie torfowiska zajmują 1700 ha parku, i są chronione w czterech rezerwatach: "Durne Bagno", "Jezioro Moszne" "Jezioro Długie" i "Torfowisko Orłowskie". Lasy zajmują około 4800 ha, a wody 2000 ha.
Park powstał w 1990 roku i objął większość powołanego kilka lat wcześniej Poleskiego Parku Krajobrazowego (który nadal istnieje, w kilku kawałkach porozrzucanych wokół Parku Narodowaego).